Looking like a local

Wow, de tijd gaat snel, echt snel, zo snel dat er al een maand is omgevlogen!

26/9 Deze maandag, na een heerlijk weekend is anders als anders. Ik ben eigenlijk niet uitgerust, iets wat op zich niet anders is dan anders maar mijn medicijn daar tegen is hier iets lastiger te verkrijgen. TONY CHOCOLONELY. Maar de goede plannen komen hier: als zonnestralen op Sint-Maarten uit de lucht vallen. We gaan vanavond een toetje eten bij Karakter. Na de hele dag gesmacht te hebben naar chocolade eindig ik met een Carrot-cake. Niets zo veranderlijk als een mensenleven niet waar.

27/9 Vandaag heb ik denk ik alle scholen op Sint-Maarten gebeld, ja dat zijn er meer dan 10. We zouden heerlijke kip bij ‘Jimmy’s’ eten (niet de Jimmy -huisgenoot Jimmy - want die kan alleen Amerikaanse-Mac.-and-cheese maken) maar zoals gewoonlijk is niet zo veranderlijk als mijn mensenleven. Dus uiteindelijk eet ik bij het stagehuis een hapje mee. De chaos, was deze week –die al 1,5 dag duurt- nog niet langsgekomen. Dus ach, die komt meteen: mijn auto wordt aangereden, mijn stilstaande bestuurder loze auto. Dus een fors deukje en wat gehannes later, drinken we een drankje en besluiten we dit later op te lossen. Verzekeringen vergen iets meer concentratie dan een vermoeide sas.

28/9 In het licht zie ik pas echt goed de deuk. Ik lijk haast een echte local in deze auto ;).
Papa is jarig, dus ik heb een ballon gestuurd omdat ik zelf niet door de brievenbus paste. Goede vervanging al zeg ik het zelf. Daarnaast raast orkaan Matthew over de ABC eilanden. Alle Nederlandse, lieve, bezorgde mensen wensen me het beste, maar eigenlijk hebben we –gelukkig- nergens last van! Wel veel wind en raar weer maar niks om ons orkaan-beveiliging-pakket uit de kast te halen. Eigenlijk hebben we die niet in de kast, dus laat het een wijze les zijn om dat in een kast te leggen. ’s Avonds zet ik de airco aan, maar wordt ’s nachts wakker van de kou. Naja kou, de airco staat op 27C. Het went snel zeiden ze en dat doet het ook!

29/9 Vandaag eindelijk een lekker rustig dagje op kantoor. Verder weinig rustigs om ons heen. Het kampvuur wat we hadden gemaakt voor Michelle haar verjaardag (24/9) was niet helemaal goed opgeruimd, de locals hadden het opgegraven, maar door orkaan Matthew was alles weggewaaid. Dus zoals dat hier gaat bemoeid het hele eiland zich met zo’n probleempje en heeft iedereen zijn zegje klaar. Dus man en macht maken het strand zo goed mogelijk schoon! Thuis Skype ik met Roosje, echt heerlijk om weer bekende hoofden te zien! Ik hang alle foto’s op de muur en hoop dat ze blijven hangen met mijn nieuwe tape.

30/9 VRIJDAG. Ik word wakker in een bed vol blije hoofden op foto’s, de tape blijkt toch niet de juiste. De werkdag gaat snel, ik krijg een hoop voor elkaar en voor ik het weet is het weekend alweer begonnen. We doen biertjes op de Yacht Club, daarna biertjes in het stagehuis. En alsof mijn auto nog niet genoeg lijkt op die van een local stoppen we een mega overbezetting aan personen in de auto. Tja, het kon niet anders want we ‘moeten’ allemaal wel naar Soggy! Wat heb ik super hard gelachen, wat hebben we genoten en wat kwam het met bakken water uit de hemel. Een nacht voor in de boeken. Zoals Daphne zou zeggen: Fan-tas-tisch!

1/10 Ik ga naar Philipsburg met Daphne, Dianne, Kiri en Marissa. We kijken lekker, gaan winkeltjes in en verbazen ons over hoe weinig/geen mensen we zien. Het blijkt niet raar want het is alleen ‘open’ hier als er cruiseschepen liggen en zoals je al aanvoelt liggen die er niet. Om af te koelen gaan we maar zwemmen, op een van de leegste stranden ooit gezien hier. Gelukkig komt Rodney, de Sint-Maartense Afro-kapsel-man op waterscooter ons verblijden. We mogen een stukje meevaren op de waterscooter, leeeeeeuk! ’s Avonds gaan we weer naar het stagehuis, waar we gezamenlijk een hapje zouden eten. Oke plannen gewijzigd: we gaan samen uiteten. Oke plannen gewijzigd: we halen fastfood. Oke plannen gewijzigd: iedereen haalt wat hij wilt en we eten het ‘gezellig’ op het parkeerterrein op. Allemachies, ik heb me nog nooit zo’n malloot gevoelt, op een stoepje met Burgerking. Gelukkig maakte de Burgerking-burger het gemis van een tafel met stoel iets minder! Daarna gingen we meteen door naar feestje bij Rama (ander stagehuis). Halleluja, mega mooi, alles was mega en mooi!

2/10: Gesloopt van alle indrukwekkende weken besluit ik te rusten. Even zonder grappen, echt rusten als in: uitslapen, naar Karakter gaan met zijn allen, zwemmen, kletsen, lekker eten en vooral geen alcohol vandaag!

Ze zeggen je kunt alleen tijd verspillen als je vergeet er van te genieten. Laat ik het zo zeggen, nog geen minuut aan tijd verspilt afgelopen week!

Liefs, sas