Echte vrienden

2/1 Whoehoe, dagje extra vrij, dus extra genieten. Ruub krijgt vandaag haar surf-ontgroening en ik denk gewoon dat ze dit toevallig kan. Voor de mentale steun, komen ook Kir, Maris, Nev en Daf mee surfen. Tot mijn niet-grote verbazing brengt Pronkus het er echt goed vanaf, geen brokken en gestaan! Lekker dan. Bij anderen ging het ook goed, als in: geen brokken! Dat staan? Tja, dat is toch bijzaak. Thuis doen we lekker niks, helemaal niks, we kijken foto’s en bedenken ons dat we eigenlijk best heel veel hebben gedaan de afgelopen tijd. Herinneringen maken de mens zeg ik altijd maar.

3/1 Het werkdagje na al die ‘vakantie-gevoels-dagen’ is best gekkig. Goed nieuws: de trofeeën zijn onderweg naar hier, spannend! Na werk zou ik Ruub en een ander meisje ophalen in Marigot, want ze zijn naar Pinel geweest. Ja, dat lees je goed: Pinel en Marigot zijn twee andere plaatsen, ver uit elkaar. Tja St. Maarten ver, 15 minuutjes rijden. Nadat ik een gebakje had gedaan in Marigot en de meiden er nog niet waren bleken ze te zijn gestrand. Geen busjes. Dus taxi-sas is onderweg naar Pinel. Daar bleek het andere meisje naar Guana Bay te moeten, dat lees je goed, dat is ook een andere plaats, ook ver en ook15 minuten rijden vanaf Pinel. Dus taxi-sas is onderweg naar Guana Bay. Eenmaal daar aangekomen moesten we natuurlijk naar ons huis, Cole Bay. Voor Cole Bay geldt precies hetzelfde als de andere ritjes. Inderdaad St. Maarten is klein, maar je kan er toch nog gemakkelijk 60 minuten rijden, zolang je maar een heel rondje maakt. Taxi-sas is gesloten. Thuis eten we snel want we gaan naar de vrieskast, ook wel bekend als de cinema. Trui, sokken en lange broek aan. Heerlijk winters, net thuis thuis.

4/1 Vandaag komen pap en mam. Aflossing van Ruubje. Het is super druk op werk, de press release is gestuurd en ik moet na de lunch al pap en mam ophalen. Samen met Ruub wachten we ze op met een Heineken biertje. Wat beter dan een koud welkom. Liever een koud welkom hier, dan een warm welkom in een bloedheet land. We gaan naar hun huisje en lopen over het strand naar Karakter, meteen even dé St. Maarten doping ☺ Zo gek, zo leuk en ook zo snel normaal dat we hier zijn. Net alsof we in Hoorn even bij de buurtjes op visite gaan. Met pap, mam en Ruub eten we en genieten we. Wat heerlijk, wat een rijkdom!

5/1 Vandaag gaat Pronkus naar huis. Toen ze kwam was het alsof ze niet weg geweest was, en nu ze gaat is ze hier haast niet meer weg te denken. Het is een gek afscheid, ‘’tot over 3 maandjes dan he’’. Zo genoten van dit mens op dit eiland, het weerzien van een van mijn favoriete bekende gezichten en al het moois dat we hier hebben gedaan.

Ik ga weer terug naar werk, want tja dat gaat ook gewoon door. Ik word gebeld door de radio over de Beach Clean Up, goed dat het zo leeft onder de lokale mensen. Na werk komen pap en mam een biertje doen bij de Yacht Club, daarna gaan we naar Buccanneers voor avond eten. Lekker op het strand, heerlijk bijkletsen en genieten van het weerzien ☺

6/1 Ik lunch met pap en mam bij karakter. Hun liggen lekker te zonnen en ik ben lekker aan het werk, maar wel erg leuk om gewoon even mijn pauze met hun te spenderen! Na werk ga ik naar hun toe in Maho. Ik geniet telkens weer van de prachtige zonsondergang in de zee, die je alleen vanaf hier kunt bekijken. We eten samen bij Taco Macho, lekker mexicaans ☺ Wegens de jetlag gaan pap en mam niet mee naar Soggy. Ach, ik zou het ook op de jetlag schuiven als ik jullie was hoor. Mietjes. Ik laat me natuurlijk niet kennen en ga wel. We blijven net zo lang tot de mensen met bezems ons komen wegsturen. Ja, dan gaan we maar he.

7/1 Vrije dag met pap en mam! Als echte toeristen gaan we naar Philipsburg, we eten een ijsje en genieten van de zon. We gaan lunchen wanneer een tropische storm het ideaal beeld van de Caribbean komt verstoren. Jaja, het regent hier ook heel hard, heel kort. Onder het genot van onze lunch en een reggae zanger, jaja toch het ideaal beeld van de Caribbean, besluiten we naar Pic Paradis te gaan. Onvoorbereid, op slippers, beklimmen we de heuvel. Het kan prima op slippers hoor, maar die oudjes moeten natuurlijk eerst zien, dan geloven. Het uitzicht is nog steeds hetzelfde als andere keren, prachtig! Maar de mensen met wie ik hierheen ga, maken het nog mooier. De zon gaat onder en die gaan we kijken op de plek waar je hem in zee ziet zakken. Dat is inderdaad niet overal het geval om een ‘eiland’. Bij sunset beachbar, bekijken we de zonsondergang en de landing van de vliegtuigjes. Grappig dat voor paps en mams alles zo nieuw is en dat ik er niet meer van op kijk. Gewenning.

8/1 Ik wordt wakker bij pap en mam. Vandaag naar Pinel! We rijden met de auto naar de boot-voor-richting-pinel. Onderweg krijgt mijn race-bakkie even een opknap beurt van vaders, bandjes gepompt, tank weer vol. Wat moet je ook zonder hem ☺. Eenmaal bij de boot-voor-richting-pinel aangekomen begint het vanzelfsprekend genoeg te regenen. We schuilen in de auto, het kan toch niet lang duren, en maken er het beste van. De wijn gaat open, de chipszak gaat leeg en als het weer opklaart klimmen we uit de auto.

Zoals de naam al zegt boot-voor-richting-pinel is er een boot naar Pinel. Maar waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan? We gaan met de kano! Op Pinel genieten we van de zee en gaan we naar de leguanen plaats. Ruub, ik heb even gekeken maar je kan ze echt niet missen zolang je maar weet dat ze niet in zee zwemmen. Pap en mam zijn verbaasd over deze wezens, zo oertijds maar heel cool. Daarna lopen we nog een rondje over het eiland, onbewoond dus een prachtige natuur. Reisgids sas voor al uw vragen.

Na we lachwekkend en half-droog terug komen bij boot-voor-richting-pinel gaan we naar het Calmos Cafe. Een life-bandje, een biertje, eten en de zee zorgen voor een mooie afsluiting van een prachtige dag.

Mensen komen en gaan, maar echte vrienden heb je niet voor even, echte vrienden die heb je voor het hele leven.